Choroba własnego dziecka to dla rodziców zawsze ogromny cios – w takiej sytuacji każdy z nas chciałby zrobić absolutnie wszystko, aby pomóc córce czy synowi w prawidłowym rozwoju. Na szczęście w dzisiejszych czasach, wraz z postępami medycyny, lekarze coraz częściej potrafią radzić sobie ze schorzeniami, które jeszcze kilkanaście lat temu uchodziły za nieuleczalne.
Jedną z najskuteczniejszych, a zarazem najpopularniejszych metod wspomagania rozwoju jest rehabilitacja. Za jej kluczowy wariant – zarówno w przypadku niemowląt, jak i starszych dzieci – uchodzi metoda ndt Bobath, proponowana rodzicom w wielu ośrodkach terapeutycznych.
Schemat postępowania terapeutycznego spod znaku ndt Bobath został opracowany przez małżeństwo Berty i Karla Bobathów w latach czterdziestych XX wieku. Do Polski metoda dotarła pod koniec lat osiemdziesiątych i stopniowo zyskiwała sobie wśród terapeutów coraz większe grono entuzjastów. Stało się tak głównie za sprawą faktu, że ten tryb postępowania z niemowlętami i starszymi dziećmi przynosi pierwsze rezultaty po stosunkowo niedługim okresie rehabilitacji, a ponadto cechuje się dobrą tolerancją przez dziecko. Obecnie działa w naszym kraju Polskie Stowarzyszenie NDT-Bobath, zajmujące się kształceniem terapeutów oraz edukacją przedstawicieli służby zdrowia i rodziców.
Metoda ndt bobath stawia sobie za cel takie usprawnianie rozwoju dziecka, które pomoże mu wykorzystać jego potencjał, mimo istniejących uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego. Do tej formy terapii kwalifikują się zatem dzieci z różnymi zespołami neurologicznymi, mózgowym porażeniem dziecięcym bądź innymi opóźnieniami w rozwoju.
W trakcie wykonywanych ćwiczeń terapeuta niweluje nieprawidłowe odczuwanie przez dziecko własnego ciała poprzez wpływanie na napięcie mięśni (obniżanie napięcia wzmożonego oraz podwyższanie obniżonego), a także poprzez naukę ruchów możliwie najbardziej podobnych do prawidłowych. Dzięki takim procedurom postępowania dziecko uzyskuje pełniejszą kontrolę nad własnymi odruchami i lepiej radzi sobie później w normalnym życiu społecznym.